kulminować

kulminować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. 3. os ndk, Ia kulminowaćnuje, kulminowaćował {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, emocjonalnego: osiągać najwyższy, szczytowy poziom, największe napięcie, spiętrzenie; dominować, panować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pogląd, idea, uczucie kulminuje. Kulminuje fala powodziowa. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}geogr. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w odniesieniu do obiektów topograficznych: górować nad otaczającym terenem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pasmo górskie, wierzchołek kulminuje. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}astr. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w odniesieniu do ciał niebieskich: przechodzić przez płaszczyznę lokalnego południka, osiągać najwyższe lub najniższe położenie nad horyzontem; górować, dołować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Słońce kulminuje. Planety, gwiazdy kulminują. <łac.> {{/stl_10}}